Kale plekken in de vacht van de kat – oorzaken van haaruitval bij katten

Bij de seizoenswisseling komt het vaak voor dat een kat meer haar verliest dan wordt gereproduceerd. Via de jas reguleert de viervoeter zijn warmtebalans op een volledig natuurlijke manier.

Als de vacht echter erg dunner wordt en er zelfs kale plekken in de vacht van de kat optreden, moet u het van dichterbij bekijken. Want achter de haaruitval, de zogenaamde alopecia, kan een ernstige oorzaak schuilgaan.

Een dierenarts kan de oorzaak van alopecia ophelderen en de verhoogde haaruitval tegengaan.

Dit artikel biedt u een eerste overblokkering over de mogelijke oorzaken.

Hoe normaal en pathologisch haarverlies bij katten te onderscheiden

Katten verliezen regelmatig vacht en dit proces hoort gewoon bij de dieren. Als de vacht er nog steeds gezond uitziet, is er meestal geen reden tot bezorgdheid.

Kale plekken in de vacht of zichtbaar uitgedund haar kunnen echter een alarmsignaal zijn en moeten niet worden onderschat.

Een ander teken van toegenomen haaruitval is wanneer er plotseling aanzienlijk meer haar of zelfs plukjes haar op de slaapplaats te vinden zijn dan voorheen. Al bij de eerste tekenen moet u een kijkje nemen en een dierenarts raadplegen.

Met name als andere symptomen zoals jeuk of roodheid optreden, moet de oorzaak zo snel mogelijk worden opgehelderd, zodat verdere complicaties kunnen worden vermeden.

Mogelijke oorzaken van kale plekken in de vacht van een kat

Er zijn veel verschillende oorzaken voor kale plekken in de vacht. In sommige gevallen is katachtige zelfgeïnduceerde alopecia (FSA) de onderliggende oorzaak.

Dit betekent dat de kat zelf de haaruitval veroorzaakt door sterk te likken met zijn tong. Kale plekken in het geval van de kat zijn dan het gevolg.

Dergelijk gedrag kan verschillende triggers hebben. Daarnaast zijn er andere oorzaken, waaronder ernstige ziekten.

Parasieten veroorzaken jeuk en dus haaruitval

Een van de meest voorkomende oorzaken van FSA tellen parasieten. De jeuk veroorzaakt door mijten en vlooien zorgt ervoor dat uw kat zijn vacht uitrukt. Kale plekken kunnen het gevolg zijn, die, net als jeuk, overal in de vacht kunnen voorkomen.

Bij een besmetting van mijten of vlooien zal je fluwelen poot meer krabben.

Er zijn verschillende soorten Mijten, zoals herfst-, schurft- of roofmijten. Afhankelijk van de soort hebben deze bij voorkeur invloed op de poten, de rug of het hoofd en de oren. Verhoogde roos, eczeem, korstvorming of roodheid van de huid kan vaak voorkomen in de getroffen gebieden.

Een dierenarts kan een plaag zonder twijfel diagnosticeren en zal uw kat meestal de juiste mijtpreparaten geven. Sommige mijten kunnen ook mensen infecteren, wat een snelle behandeling gunstig maakt.

Is uw kat van Vlooien besmet, dan zal ze waarschijnlijk vaak krabben en rusteloos zijn vanwege de jeuk. De vlooien laten bijtsporen achter op de huid.

Hoe erachter te komen of uw kat vlooien heeft

Vlooien die u niet met het blote oog kunt zien. Een speciale vlooienkam kan de diagnose echter vergemakkelijken.

Hiermee wordt de vacht doorgekamd. Vervolgens wordt de kam uitgeslagen op een wit oppervlak, zoals een theedoek. Als er zwartbruine stippen op het doek verschijnen, kunnen het vlooienuitwerpselen zijn.

Dit kan ook roodachtig zijn, omdat de vlooien ook onverteerd bloed uitscheiden. Een dierenarts zal uw kat in deze gevallen speciale remedies tegen vlooien geven, zoals spot-on preparaten of vlooienpoeder.

Een wormkuur wordt vaak extra geadviseerd, omdat vlooien drager kunnen zijn van wormen.

In het geval van milde vlooienbesmetting besluiten sommige eigenaren van gezelschapsdieren om zelf een vlooienpreparaat te kopen. Het is echter essentieel om ervoor te zorgen dat het een geschikte remedie is voor katten. Want middelen voor honden kunnen bijvoorbeeld stoffen bevatten die gevaarlijk zijn voor katten.

Een cirkelvormige of ovale haaruitval daarentegen spreekt meer voor een Mycose.

Bij schimmelinfectie is de huid ontstoken en breekt het haar af. Deze infectie staat ook bekend als “scherend korstmos” en kan niet alleen dieren treffen, maar zich ook verspreiden naar mensen.

Diergeneeskundige behandeling moet daarom onmiddellijk worden gegeven. In de regel worden alle dieren in een huishouden behandeld om wederzijdse infectie te voorkomen.

Allergieën als triggers van vachtveranderingen

Allergieën kunnen de gezondheid van huid en vacht beïnvloeden. Allergieën omvatten bijvoorbeeld vlooienspeekselallergie, evenals allergieën en intoleranties voor voedingscomponenten.

In het geval van een Voedselallergie symptomen zoals diarree, braken en huidontsteking komen vaak voor. Bovendien hebben veel dieren last van ernstige jeuk, daarom likken ze vaak hun huid pijnlijk, wat na verloop van tijd zichtbaar wordt door haarloze gebieden.

Een Vlooienspeekselallergie is moeilijk te diagnosticeren. Getroffen viervoeters hebben last van hevige jeuk. In de meeste gevallen worden het achterste deel van het lichaam, evenals de nek en het hoofd aangetast. De jeuk kan variëren in ernst en ervoor zorgen dat de katten hun vacht weglikken.

Rode en ontstoken huidgebieden kunnen ook voorkomen. Een diagnose wordt vaak gesteld op basis van de symptomen en of de symptomen achteruitgaan na vlooienprofylaxe. Hoewel er ook allergietests zijn, worden deze op dit gebied niet als zeer betrouwbaar beschouwd.

Stress kan psychogene dermatose bij katten veroorzaken – en dit leidt tot kale plekken in de vacht

Stress kan leiden tot nerveus likken en dus tot psychogene dermatose, die u misschien kent als psychogene lik alopecia.

Getroffen dieren Lekkage toegenomen en intensief hun vacht en scheren het af met hun tong. De diagnose is vaak moeilijk in geval van stress. Omdat de kat de vacht niet altijd likt als de eigenaar er is.

In deze gevallen kan een nadere blik op de haarpunten en haarwortels leiden tot de diagnose. Een dierenarts zal de getroffen gebieden onder de loep nemen en verwijder daar wat haar.

Gerafelde en gebroken haarpunten spreken voor dit type alopecia. Tegelijkertijd bevinden veel van de haarwortels zich in de groeifase. Als alles erop wijst dat uw kat zelf zijn vacht zal uitscheuren, moeten andere oorzaken worden uitgesloten, zoals een allergie of parasietbesmetting.

Voordat stressgerelateerd haarverlies kan worden behandeld, moet eerst de oorzaak worden vastgesteld. Sommige katten kunnen bijvoorbeeld niet goed omgaan met overdag alleen zijn of ze hebben meer ondersteuning nodig omdat hun omstandigheden zijn veranderd.

Er kunnen veel oorzaken zijn voor stress en het is niet altijd mogelijk om deze oorzaak weg te nemen, bijvoorbeeld na het verhuizen. Bij stressgerelateerde vachtproblemen kan vaak een dierenarts of gedragstherapeut helpen.

Ondersteunend kan een therapie met Bachbloesems helpen om de innerlijke balans te herstellen om zo meer rust en sereniteit te herwinnen.

Ziekten als triggers van bontproblemen

Als je merkt dat je kat zijn vacht verliest, kan dit ook veroorzaakt worden door een ziekte. Deze omvatten vaak de volgende ziekten:

• Hormonale stoornissen: Haaruitval is in dit geval een relatief onschadelijk symptoom veroorzaakt door het teveel aan hormonen. Hormonale onevenwichtigheden kunnen levensbedreigend zijn voor uw huisdier.
• Metabool: Een van de meest voorkomende stofwisselingsstoornissen is hyperthyreoïdie, de zogenaamde hyperthyreoïdie. Het verlies van vacht komt in deze gevallen vaak voor, omdat de katten onrustiger en nerveuzer zijn en zichzelf dus meer likken. Het is niet ongebruikelijk dat sommige dieren hierdoor grote hoeveelheden vacht verliezen.
• Auto-immuunziekten: Aandoeningen zoals pemphigus foliaceus kunnen leiden tot haaruitval, naast andere complicaties zoals klauwbedontsteking. Dit is een huidziekte waarbij zich blaren en dan soms dikke korsten op de huid vormen. Deze huidveranderingen veroorzaken vaak kale plekken in de vacht.

Of een ziekte verantwoordelijk is voor haaruitval, kan een dierenarts bepalen.

Bovendien is medicatie soms verantwoordelijk voor de pathologische vachtveranderingen. Bij het toedienen van het hormoon cortison kan bijvoorbeeld verhoogd bontverlies optreden. Dit kan grotendeels worden vermeden door een goede dosering.

Deficiëntiesymptomen als gevolg van onjuiste voeding leiden tot vachtproblemen

Tekortziekten als gevolg van te weinig voedingsstoffen uit voer zijn tegenwoordig vrij zeldzaam. Onjuiste samenstellingen van ingrediënten zoals vitamines of vetzuren kunnen echter gezondheidsproblemen veroorzaken.

Bij spijsverteringsproblemen, een vetzuurtekort of te weinig toevoer van vitamines kan het ook voorkomen dat dit type ondervoeding of ondervoeding tot uiting komt in de aard van de vacht.

Met name een vitamine A-tekort of zinktekort wordt vaak de schuld gegeven van haaruitval. In dit geval is het raadzaam om de lijst met ingrediënten van het kattenvoer van dichterbij te bekijken en het dieet te veranderen. Bekijk onze kattenvoertest!

Het uitdunnen van de vacht van de kat na fysieke inspanning

In sommige gevallen ligt de oorzaak van ernstig haarverlies verder naar achteren, omdat één tot drie maanden na de zwangerschap van een kat plotseling haaruitval kan optreden.

Ook na een ziekte met koorts, na een tekort of operatie kan het zogenaamde telogeen effluvium optreden. Kenmerkend hiervoor is dat de vacht uitgedund is, maar de huid helemaal gezond is.

Er is dus geen roodheid op de huid en de jeuk is afwezig. In deze gevallen groeit de vacht meestal vanzelf terug. Het kan echter enige tijd duren voordat de vacht weer zijn gebruikelijke lengte heeft. Vooral bij langharige katten duurt het vaak tot 18 maanden voordat de vacht weer een uniforme lengte heeft.

Uitgelichte afbeelding (boven): wk1003mike / shutterstock.com